сейд

  • 121кесік — ен. этногр. Құлақтың ұшын шорт кескен ен (Қаз. этнография., 2, 50). Қазақ арасында мал құлағына ен салудың мынандай түрлері кең тараған: тілік ен, сота тілік ен, көзек, жүрекше ен, солақ ен, қиықша ен, қиық ен, ойық ен, құмырсқа ен, к е с і к е н …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 122киетек — зат. м и ф. Ескі наным сенім бойынша халықтың кие тұтатын, табынатын нәрсесі; тотем. Қазақ халқының наным сенімі мен салт дәстүрінде к и е т е к деп санайтын үрдіс күні бүгінге дейін сақталған (А. Сейдімбек, Қазақ әлемі, 218) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 123көзек — I зат. этногр. Малдың құлағын көзше етіп тесіп салынған ен. Қазақ арасында мал құлағына ен салудың мынандай түрлері кең тараған: тілік ен, сота тілік ен, к ө з е к, жүрекше ен, солақ ен т.б. (А. Сейдімбеков, Күңгір күңгір., 128). II зат. жаңа.… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 124көзешілік — зат. Көзе жасауды кәсіп етушілік, көзе жасаушылық. Мәселен, европалықтар алғаш келгенде Полинезия тұрғындары металл балқытудың, к ө з е ш і л і к т і ң (гончарство), тоқымашылықтың, садақ пен жебенің не екенін білмеген (А. Сейдімбеков, Күңгір… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 125көшіс — көш етістігінен жасалған ортақ етіс (А. Сейдімбеков, Қыр хикаялары, 4) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 126кібіт — зат. жерг. Астық, тамақ сақтайтын үй; қойма. Ас үй, бойра, к і б і т, кілет, шошала деп аталатындарды тамақ сақтайтын, ас әзірлейтін үйлер болған (А.Сейдімбеков, Күңгір күңгір., 190) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 127қақпаншылық — зат. Қақпан құрып, аң аулаушылық (А.Сейдімбеков, Тауға біткен., 19) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 128қалақшы — зат. Қалақпен үй сылаушы. Ел ішінде атадан бала мирас еткен, бірлі жарым үйші шеберлер, риаз ұсталар, даңғыл қ а л а қ ш ы л а р болады (А.Сейдімбеков, Қыр хикая., 144) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі